W trakcie badania monitoruje się saturację
W trakcie badania monitoruje się saturację (pulsoksymetria) i w przypadkach spadków saturacji dodatkowo podaje się tlen. W trakcie badania bronchoskopowego musi być zapewniony sprzęt do resuscytacji.
Do obejrzenia jamy nosowo-gardłowej używa się także fiberoskopu. Badanie zaś, pozwalające na obejrzenie migdałów, języczka, jamy nosowej i gardłowej, nazywane jest fiberoskopią. Do jego wykonania nie jest potrzebne znieczulenie, gdyż jest bezbolesne i proste. Sonda, kalibru minimalnie większego od wkładu do długopisu, wprowadzana jest przez nos.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Endoskopia
Miejsca przechowywania endoskopów
Endoskopy są jednymi z narzędzi medycznych wykorzystywanych do przeprowadzania badań diagnostycznych. Dlatego muszą być przechowywane w sterylnych warunkach podobnych do tych, w jakich są przechowywane wszystkie inne narzędzia medyczne. Dlatego lekarze i osoby odpowiedzialne za obsługę przychodni dobrze wiedzą, w jaki sposób mogą utrzymać endoskopy w dobrym stanie i jakie powinny być miejsca przechowywania endoskopów. Bardzo ważne jest, aby miejsca przechowywania endoskopów były miejscami sterylnie czystymi i sprawiającymi, że endoskopy nie zostaną w żaden sposób uszkodzone. Powinny one także zabezpieczać endoskopy przez ich zniszczeniem czy kradzieżą. Trzeba pamiętać, że użycie endoskopu przez osobę nieuprawnioną może być bardzo szkodliwe dla zdrowia.
Otworzyła się nowa era endoskopii
Mimo tego endoskopia rozwijała się i zaczęto wprowadzać nie będące już sztywnymi rurami, a posiadające pewną giętkość (dzięki przegubom). Pierwszy prawdziwie giętki endoskop wprowadzili w roku 1932 Rudolf Schindler (1888-1968) i Georg Wolf (1873-1938). W roku 1940 Bruce Kenamore wyprodukował endoskopowe kleszcze biopsyjne do pobierania materiału do badań histopatologicznych. Opisane endoskopy opierały się na systemie soczewek i źródle światła w końcówce aparatu. Ograniczało to w znacznym stopniu giętkość aparatu i zakres możliwych badań. W maju 1957 Basil Hirschowitz na spotkaniu Amerykańskiego Towarzystwa Gastroskopowego w Colorado Springs przedstawił endoskop zbudowany z włókien światłowodowych z tzw. zimnym źródłem światła czyli silną żarówką położoną poza aparatem, której światło przewodzone było do obiektu badanego także poprzez światłowody. Otworzyła się nowa era endoskopii. Następnym krokiem było wprowadzenie w latach 90. XX w. videoendoskopów, gdzie rezygnuje się ze światłowodów na rzecz miniaturowej kamery CCD, umieszczanej na wprowadzanym do pacjenta końcu endoskopu.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Endoskopia